Ben ik nou gek?
Dat zou je gaan denken met zo'n titel. Ik weet toch wel wat ik vraag en daarmee wat ik nodig heb? Toch blijkt in de praktijk anders. Ondernemers vragen vaak een oplossing voor het meest acute probleem dat ze hebben.
- Mijn personeel doet niet meer wat ze moeten doen. Help, vertel ze wat ze moeten doen.
- We krijgen meer klachten omdat het te druk is. Help, geef me extra handjes.
- De sfeer is niet meer zo goed als eerder. Help, houd een medewerkers tevredenheid onderzoek.
De ondernemer ervaart een probleem, en kan dit zelf niet oplossen. Terwijl ze dat natuurlijk al diverse keren geprobeerd hebben. Maar de kwestie blijft maar terugkomen, en dan gaan ze op zoek naar een oplossing.
En daar gaat het vaak al mis. De ondernemer veronderstelt te weten wat de oplossing is, terwijl hij het zelf niet kon oplossen. Zou het dan kunnen zijn dat de ondernemer er een keer naast zit?
Wat is eigenlijk het echte probleem?
Maar er gaat nog iets mis. Bedrijfsadviseurs, “stropdassen”, willen helpen, maar ook geld verdienen. Ze bieden de ondernemer dus de oplossing (het bedrijfsadvies) die hij vraagt. Er worden extra handjes geleverd of er komt een medewerkers tevredenheid onderzoek.
Een bureau houdt een uitgebreide enquête onder de medewerkers die de vragen oprecht en eerlijk beantwoorden. Dat is trouwens niet altijd zo, want als er angst in het bedrijf zit, vult men sociaal wenselijke antwoorden in. Daar kom je dus niet verder mee.
Laten we ervan uitgaan dat de vragen naar eer en geweten zijn ingevuld en de shit op tafel komt. Maar het bureau moet de ondernemer wel tevreden houden, want ze hebben het MTO verkocht en willen dit betaald krijgen. Dus dekken ze zich in, ze gaan de shit verbloemen.
Oorzaken die bij de ondernemer liggen, worden verkleind. Of er wordt naar externe oorzaken verwezen, wat dat ook mag zijn. De ondernemer hoort liever niet de pijnlijke uitkomst en luistert veelal subjectief.
Wat past hem en wat komt minder goed uit? Hierdoor wordt de echte oorzaak gemist of niet benoemd. En gaat de ondernemer aan de slag met symptoombestrijding in plaats van het wegnemen van de oorzaak van het probleem.
Geld verbranden
Samengevat betekent dit dat de ondernemer niet vraagt wat hij moet hebben en de bedrijfsadviseur niet levert wat de ondernemer echt nodig heeft. Logisch dat de ondernemer achteraf vaak ontevreden is.
Er is opnieuw geld verbrand door een bedrijfsadviseur. Waardoor de branche bedrijfsadviseurs -overigens geheel terecht- wordt bestempeld als “stropdassen". Een kwalificatie die staat voor hoge kosten en onvoldoende rendement.
Bedrijfsadviesmarkt is ziek
We kunnen dan ook spreken van een zieke branche. Dat geldt overigens niet alleen voor deze branche, want ook de markt van marketeers is volledig de weg kwijt. Het is voor ondernemers bijzonder lastig om personen te selecteren die echte hulp bieden voor hun problemen.
En als ze zo’n partij hebben gevonden, is het traject dat ze door moeten om echt vooruit te komen, bijzonder taai en vergt veel van de ondernemer zelf. En ja, ook een geschikte partij voldoet aan 90% van de negatieve aspecten van een bedrijfsadviseur. En daar moet je als ondernemer dan maar mee dealen.
Kortom, het is dus verdraaid moeilijk om als ondernemer een partij te vinden die doet wat nodig is in plaats van wat je vraagt. En dat je daar vertrouwen in hebt en houdt, ondanks de hobbelige weg om tot een goed resultaat te komen.
Misschien wil je hier meer van weten?