Ik wil ook aandacht!
Deze avond kwam mijn man veel enthousiaster thuis. De laatste tijd was hij erg zenuwachtig en je zag aan alles dat hij zich grote zorgen maakte om zijn bedrijf. Hij was intensief in gesprek met zijn business coach.
Op zich ging het eigenlijk goed, want zijn verkoopcampagne waarmee hij drie maanden geleden gestart was, liep boven verwachting.
“Wat is er met jou aan de hand?”, vroeg ik.
“Hoe bedoel je?”, antwoordde hij, maar ik zag aan zijn gezicht dat de vraag van mij hem goed deed.
“Je bent zo opgewekt, dat ben ik de laatste tijd niet zo gewend”, was mijn reactie.
Groeistrategie
“Nou..." zei hij, en hij begon te vertellen.
"Je weet dat ik bezig ben met een verkoopcampagne, die loopt erg goed. Ik was bang dat deze te goed liep, omdat ik niet meer wist hoe ik het allemaal op tijd moest produceren. Ja, goed ingewerkt personeel, vind je niet zomaar.
Maar vandaag heb ik met de mensen gesproken en die willen wel overwerken, ’s avonds en in de weekenden als het moet. Maar dat gaat natuurlijk een hoop geld kosten en dan weet ik niet of er voldoende marge overblijft."
Kernwaarden bedrijf
"Maar tot mijn verbazing wilden ze geen geld. Ze wilden ”tijd voor tijd”, oftewel de extra uren verderop in het jaar als vakantie opnemen. Nou aangezien het in de winter altijd een stuk rustiger is, is dat een prima oplossing. Flexibiliteit, één van onze kernwaarden."
“O, dus ze gaan nu extra werken en dan in de winter nemen ze wat meer vakantie op?”, zei ik. En liet daarmee merken goed te weten wat “tijd voor tijd” betekende.
“Dus ik moet ook gaan overwerken om de administratie en de planning te doen?”, vroeg ik. “Natuurlijk”, was zijn reactie.
Zijn reactie kwam over alsof ik een domme vraag stelde. Het was voor hem niet meer dan logisch, dat ik ook maar wat meer moesten werken. “Ik profiteerde er toch ook van als het goed ging met het bedrijf”, vulde ik alvast in als antwoord wat ik zou krijgen als ik door had gevraagd.
Dus dat deed ik maar niet. Het werd dus ook overwerken voor mij. Niet ongebruikelijk overigens en wat ik hoor voor veel van mijn lotgenoten 
.
“En jijzelf?, Jij gaat die avonden en weekenden ook overwerken?”
“Ja natuurlijk, ik kan toch niet van mijn mensen verwachten dat ze overwerken en dat ik zelf thuis op de bank ga zitten. Ik ben er de volledige tijd bij en werk minstens zo hard. Ik geef het goede voorbeeld.”
“Oké, das goed te horen, dan zal ik ervoor zorgen dat de administratie van de overuren klopt. Is dat een goed idee?”
“Zeker een goed idee, want dit kunnen we nog wel eens vaker nodig hebben.”
En met die reactie is hij met het personeel aan de slag gegaan en hebben ze flink overgewerkt, maar ook goed verdiend.
Enkele weken later
Er viel een brief op de mat, gericht aan mijn man.
“Merkwaardig”, zie hij.
“Wat is er merkwaardig?”, vroeg ik hem.
“Het is een brief aan mij gericht, van mijn eigen bedrijf.”
“Oh!” (mijn korte reactie)
Hij maakt de brief open.
Keek eerst vragend, toen gefronst, toen naar mij, weer naar de brief en weer naar mij.
“Wat moet dit voorstellen?”, vroeg hij aan mij.
“Wat bedoel je?”, was mijn wedervraag.
“Dat weet je heel goed. Hier staat in dat ik 12,8 vrije dagen heb opgebouwd met “tijd voor tijd” en dat ik geacht word deze de komende winterperiode op te nemen.”
Hij keek me nog eens nadrukkelijk aan.
“Ja”, zei ik, “dat heb je verdiend. En ik ook! En dus heb ik voor komende winter vrij gevraagd bij het personeel en gaan wij twee weken samen naar Curaçao om te genieten van onze welverdiende vakantie.
En het voordeel is, dit kost niets, want de omzet is al gemaakt en het is “tijd voor tijd”!
’s Avonds in bed vroeg hij aan mij, “Je moet eigenlijk best veel moeite doen om wat tijd van mij te krijgen, dat is niet goed hè!”
“Nee schat”, zie ik.
Ik gaf hem een kus, draaide me om en viel in slaap met een glimlach op mijn gezicht.
Is dit verhaal herkenbaar voor jou als ondernemer? Ik ga graag met jou, of je partner, in gesprek. Klik hier om een digitale afspraak te maken en zet een stap in de goede richting met jullie privé – werkbalans