Kerstverhaal

Ergens in het land zit een man aan een tafel. Bij het licht van enkele fonkelende kaarsjes. Uit zijn ogen druppelen langzaam de tranen. Die rollen over zijn wangen en strijken neer op een kerstservet. Diep verzonken in zijn gedachten, zat hij daar.  

Hij vroeg zich af, hoe het ooit zover heeft kunnen komen. 

Hij was net getrouwd, toen hij besloot om voor zichzelf te gaan werken. Na een wat traag begin, begon na een paar jaar zijn zaak prima te renderen. In die tijd kocht hij zijn prachtig huis en niet veel later kregen zij hun eerste kind.
 
Wat een fantastisch mooie tijd was dat!  

In de 3 jaar die daarop volgden, kwamen er nog twee prachtige kinderen bij. Allemaal blakend van gezondheid. Ze hadden samen zo'n mooie tijd. De kinderen groeiden langzaam op. En zijn lieve vrouw waar hij heel veel van hield zorgden voor hen, terwijl hij aan het werk was voor zijn bedrijf. 

Het bedrijf liep als een dolle. Het wordt steeds drukker en hij trok steeds meer mensen aan om hem te helpen. 
Daarmee ontstonden ook zorgen! 
 
Zorgen voor personeel; 
Zorgen voor voldoende omzet; 
Zorgen dat alles netjes op tijd klaar kwam; 
Zorgen dat alles goed voorbereid was; 
Zorgen dat de salarissen op tijd betaald worden.  

De zorgen stapelden zich op en hij begon steeds harder te werken om al die zorgen weg te nemen. Hij zorgde goed voor zijn personeel. Andere collega-ondernemers waren jaloers op hoe hij met zijn personeel omging. 
Hij wist hele trouwe medewerkers te creëren die hard voor hem werkten. 

Ondertussen ging het wat minder goed en zijn gezin. Zijn vrouw klaagde dat hij te weinig thuis was. Dat hij zelfs in de weekenden ging werken. En zijn kinderen klaagden dat papa niet kwam kijken bij het behalen van een zwemdiploma of gewoon kijken bij een voetbalwedstrijd of bij het paardrijden. 

Het gezin werd steeds zelfstandiger zonder vader. En moeder werd steeds eenzamer en verdrietiger. Totdat verschrikkelijke ene moment, toen ze zei dat ze wilde scheiden. Ze vertrok uit het huis en ze nam de kinderen mee. 
Dat moest wel, want hij had überhaupt geen tijd om voor hen te zorgen. 

Hij was er vanaf dat moment met zijn hoofd niet meer bij.  

En vanaf toen ging alles verkeerd voor hem. 
Hij kon de gaten niet meer dichtlopen, hij had simpelweg de energie er niet voor. 

Daardoor waren de zaken gewoon niet meer goed geregeld. Zijn personeel begon te klagen en sommigen kozen op enig moment zelfs voor een andere werkgever. 

Mede hierdoor namen de klachten van klanten toe. Ook enkele hele trouwe klanten van het eerste uur gaven aan naar een concurrent over te stappen. De kosten stapelden zich op en de zwarte cijfers werden langzaam rode cijfers. 
Tot net voor de kerst. Toen de bank het faillissement van zijn bedrijf uitspraak. 

Hij was diep, diep gezonken. 

En nu zat hij alleen in zijn huis, wat niet eens meer als een thuis voelde.  

Nog ergens had hij een kerstservetje gevonden. Dat had hij op tafel gelegd met een paar waxinelichtjes. Hiermee had hij geprobeerd nog iets van Kerst te maken. Hij was niet verder gekomen dan een diepvriespizza in de oven te doen. 
Zonder enige smaak had hij deze opgegeten, ondanks dat hij nog koud en bevroren van binnen was. 

En hij zat alleen maar te denken aan zijn kinderen. En dat zijn vrouw nu bij een andere man zat. 
Ze zaten waarschijnlijk bij een kerstboom kerstliedjes te zingen en te lachen om Home Alone. 

Maar hij niet! Hij zat aan een lege tafel, bij enkele waxinelichtjes die bijna uit waren, met tranen over zijn wangen die één voor één op het kerstservetje vielen. 

Maar hij deed het toch allemaal voor hen voor zijn gezin. Hij wilde ze alles geven, een goed leven en daar was toch geld voor nodig. Hij werkte zich van 's morgens vroeg tot 's avonds laat het schompes. Maar het enige wat hij bereikt had, was dat ze waren vertrokken. Hij had genoeg signalen gehad om te weten dat zijn vrouw het niet meer aan kon.  

En dat zijn kinderen diep bedroefd waren en zwaar teleurgesteld in hun vader. 
Maar hij had al die signalen genegeerd, weggewoven, verstopt. Hij wilde ze simpelweg niet horen, omdat het niet uitkwam, omdat hij het te druk had, omdat hij nog zoveel moest doen voor zijn bedrijf.

En nu kan hij het tij niet meer keren. Zijn bedrijf is failliet, zijn familie is vertrokken. Hij had niets meer.

Niets meer om voor te leven en toch…. 

Hij keek in het vlammetje van het laatste waxinelichtje dat nog brandde. 
En hij zag daarin de mensen die aan het vluchten waren voor oorlog en geweld. 
Mensen die honger hadden en kinderen die stierven in de arm van een ouder, omdat ze het kind niet te eten konden geven. 
 
Het vreemde was dat hij uit deze sores, hoop kreeg. Hoop dat het veel erger kan. Erger, omdat die mensen er niets aan konden doen. 

En hij had alles zelf gedaan. En als je alles kunt verkloten, dan moet je toch ook in staat zijn om alles weer te herstellen, of opnieuw te beginnen. Misschien niet alles inhalen, maar vanaf nu wel alles beter doen. 

Hij kon gewoon naar het voetbal gaan kijken. Naar het paardrijden. En misschien zijn kwetsbaarheid tonen in een etentje met zijn vrouw. 
 
Met deze hoop is hij op Tweede Kerstdag naar zijn gezin gegaan. 
Samen met zijn vrouw en zijn kinderen heeft hij gehuild om de pijn die hij ze had aangedaan.  

Nee, nee hij heeft niet eens gehuild om de pijn die hijzelf had ervaren. Het was hun pijn die hem pijn deed. 
 
Door deze openheid heeft hij uiteindelijk een tweede kans gekregen. Toch wilde hij dit Kerstverhaal graag delen.
 
Omdat hij weet dat er heel veel ondernemers, zonder dat ze het door hebben, in deze zelfde valkuil kunnen stappen. 
En hij weet ook drommels goed dat niet iedereen een tweede kans krijgt.
 
Ben je ondernemer en werk je bovenmatig veel, heb je onvoldoende tijd voor je gezin, om gewoon een weekend vrij te hebben voor ze, om op vakantie te gaan of alleen al een vrije dag, maar dan ook echt vrij, met de telefoon uit! 

Dan is het hard nodig om hulp gaan halen. 

Hulp die jou en je organisatie helpt op een manier dat je het doel: je gezin een goed leven geven en het middel: een goed renderend bedrijf, niet door elkaar gooit. 
 
Hopelijk geniet jij ook dit jaar van al die lieve mensen die dicht bij jouw hart staan van:  

Fijne Kerstdagen.