Beste ondernemer,
Ik ga iets met je delen uit onze dagelijkse praktijk. En ik ben benieuwd of jij dit herkent? Ik schat in van wel. Want waarom zou het bij jou anders gaan dan bij de meesten?
En natuurlijk is het mogelijk dat jij het geluk hebt dat het bij jou anders is gelopen. Toch zullen de meeste (snel) groeiende ondernemers niet anders geacteerd hebben.
Ineens had je namelijk handjes en/of kennis nodig. Dat was niet zo moeilijk, want je kende een handige buurman, een slimme dame van het schoolplein, een knappe neef en je ouders wilde ook wel helpen.
Vergeet ik nog de broer en zus die elk weekend kwamen helpen. De broer die, toen het nog beter ging, de leiding kreeg over de werkplaats. Dat was vertrouwd. Zo kon je het loslaten en had je toch het gevoel dat het meeste goed ging.
Je eigen vrouw (of man, maar dat komt helaas minder voor) liet je het liefst de administratie doen. Want ja, dat ging natuurlijk over geld en prestige en een beetje ego?
Kortom, allemaal herkenbaar he?
Kom er maar bij, snel verder lezen, gezellig!
Gezellig was het zeker ook, want de business liep als een dolle. De opdrachten vlogen je om de oren en je wist nauwelijks hoe je alles elke dag weer voor elkaar moest boxen. De bekenden van hiervoor, je eerste medewerkers, brachten hun vrienden en kennissen inmiddels ook mee, want er moest steeds harder en langer gewerkt worden.
De “kliek” werd steeds groter, en daarmee ontstond ook een probleem.
Je merkte dat je naast ondernemer ook steeds meer de rol van manager toebedeeld kreeg. Jij moest vertellen wat iedereen moest doen. Hoe ze het moesten doen en uiteindelijk moest je ze daar ook op beoordelen.
Ze wilden vooral horen hoe tevreden jij over ze was. Maar dat was je natuurlijk niet altijd. Nog sterker, omdat het zo groot was geworden had je er de kijk niet meer zo goed op. En waren er mensen die de kantjes er vanaf liepen.
Ook kwam er irritatie onder de mensen en werd er geroddeld. Jij als baas deed het niet meer zo goed, de mensen zelf ook niet. De kwaliteit, productiviteit en leverbetrouwbaarheid liepen terug. Zelfs klanten begonnen te klagen. En ja, toen was de maat bij jou wel vol.
Er moest ingegrepen worden. En hard ook!
Wie zat er nog op de goede plek in de organisatie? Wie kon mee in deze doorstart van het bedrijf van versie 1.0 naar 2.0?
Dat waren er maar een paar. De meesten ontbrak het aan de discipline, opleiding, vakbekwaamheid en al datgene dat bij versie 2.0 van jouw bedrijf vereist was. Dat betekende dus dat je afscheid moest gaan nemen van nogal wat oudgedienden.
Begin er maar aan, gezellig!
Familie ontslaan als ondernemer?
Nou niet echt. Ga maar tegen je ouders vertellen dat ze niet meer welkom zijn. Ontsla je broer maar omdat hij geen leiding kan geven. En wellicht nog het moeilijkste, vertel je vrouw maar dat haar administratie een zooitje is.
Daar sta je dan met al je goede bedoelingen, gezellig!
Natuurlijk schets ik het hier bewust wat scherper dan de realiteit, maar de meeste ondernemers herkennen dit proces wel. Het aannemen van allerlei mensen die dicht om je heen staan. Die je ook graag komen helpen. En daarna het professionaliseren van je bedrijf en dan vervelende maatregelen moeten nemen.
Wij komen het dagelijks tegen in ons werk en willen ondernemers hier graag bewust van maken. Helemaal voorkomen kan en hoeft ook niet, maar houd het een beetje gezellig voor jezelf.
Worstel jij hier momenteel mee?
En wil je weten hoe je dit het beste kunt aanpakken?
Neem dan gerust contact met mij op en vraag een gesprek aan,
Gerald van Kollenburg.
