“Waarom kom je hier?”. De man keek me vragend en met stomheid geslagen aan. Hoe kun je nou toch zoiets doms vragen, straalde hij uit. Na enige tijd vroeg hij: “Wat bedoel je?”. Ik herhaalde: “Waarom kom je hier?”. Hij werd rood, zijn hoofd zwol op, ik dacht even dat hij mij zou gaan aanvallen, maar dat viel gelukkig mee. Hij bleef een hele poos voor zich uit zitten staren. Langzaam maar zeker bekoelde hij wat en verdween het ergste rood van zijn gezicht en trok hij wat bleker weg. “Ik begrijp je niet.”, zei hij uiteindelijk, “wil je me weg hebben?”. “Wil je weg dan?”, vroeg ik. “Misschien wel, ja.”, zei hij, “ik ben dit gedoe inmiddels meer dan zat.”
Aparte vragen...of toch niet?
Hoe gek ook, maar mij valt het op dat dit soort vragen maar heel zelden gesteld worden. En als ze gesteld worden dat dit dan gebeurd, terwijl de emmer al lang is overgelopen.
Toch is dit voor mij een heel gewone alledaagse vraag. “Waarom kom je hier?”. Of het nu op het werk is, bij een vereniging of in je eigen gezin. Je komt, dus is er een belang voor je om te komen. En zoals ik zei, pas als de emmer is overgelopen, wordt deze vraag gesteld, maar dan is er misschien wel niets meer om nog voor te komen. Dat is de bekende mosterd na de maaltijd.
Maar stel nu eens dat deze vraag aan u wordt gesteld. Waarom komt u hier op het werk? Waarom komt u hier bij de vereniging? Waarom komt u ’s avonds naar huis? Waarom komt u….? Weet u het antwoord? Is het één antwoord of een hele berg met redenen? Hoe meer redenen en hoe belangrijker (noem het dikker) deze redenen zijn, hoe prettiger u het waarschijnlijk vindt om er te komen, maar ook hoe minder makkelijk u weggaat als er eens even iets tegen zit.
Muurtjes
Ik vergelijk het vaak met muurtjes om een kasteel die u beschermen tegen de boze buitenwereld. Hoe meer muren en hoe dikker, hoe kleiner de kans dat u iets negatiefs overkomt. Dit zijn de muurtjes waarom u de dingen doet die u doet. Noem het maar de “groene” muurtjes.
U begrijpt het al dat als er “groene” muurtjes zijn, er waarschijnlijk ook “rode” muurtjes zijn. Dat klopt, want mensen bouwen ook muurtjes om zich heen om zich te beschermen die ze niet verder helpt. Dat zijn vaak de muurtjes die de persoon beschermen om zich bloot te geven, om dingen toe te geven, om het ego opzij te zetten, om over de eigen schaduw heen te kunnen stappen. Deze muurtjes worden vaak gevoed uit (faal)-angst, onzekerheid, nare ervaringen en dergelijke.
Zijn deze “rode” muurtjes dan niet belangrijk. Jawel, dat zeker wel,, want ze beschermen je ook! Maar deze muurtjes beschermen je niet alleen, maar ze houden je ook vaak af van je eigen verdere ontwikkeling. En dat maakt deze muurtjes zo lastig. Het weghalen van de muurtjes betekent dat je jezelf verder kunt ontplooien, je kunt groeien. Maar deze muurtjes zijn ontstaan uit ervaringen of gevoelens die je hebt willen beschermen. Het loslaten hiervan is nog niet zo makkelijk. Maar met wat professionele hulp en vertrouwen in eigen kunnen kom je er wel uit en kun je ook van de rode muurtjes, uiteindelijk weer groene muurtjes maken.
Het begint bij jezelf...
Het omzetten van rode naar groene muurtjes heet persoonlijke groei. Deze groei is veelal de basis van de groei van je bedrijf. Dus wil je groeien, denk dan niet in de eerste plaats aan een model, een systeem of een structuur. De echte groei begint bij uzelf. En degene die dat het beste kan bent u!. Wij helpen er graag bij, zodat u het niet alleen hoeft te doen, maar we het niet voor niets Z11-made (zelfmade). Want uiteindelijk bent en blijft u het succes van uw onderneming.